Het afval dat we dagelijks produceren gaat naar de verschillende soorten stortplaatsen die er zijn. Het eerste station zijn de containers die dicht bij huis staan, daarna worden ze naar recyclingbedrijven gebracht of kunnen ze naar een stortplaats worden verplaatst.
Deze stortplaatsen hebben verschillende kenmerken en voorschriften, waarbij altijd wordt geprobeerd te voorkomen dat het afval dat wordt weggegooid een negatieve invloed heeft op het milieu.
Blijf bij ons en u leert over de soorten stortplaatsen die bestaan, hun kenmerken, de regelgeving voor stortplaatsen en de impact die ze hebben op het milieu.
Inhoudsopgave
Wat zijn stortplaatsen?
Stortplaatsen zijn ruimtes die meestal aan de rand van steden liggen. Zij zijn de plaats waar het afval van de containers die in elk van de gemeenschappen van een land worden geproduceerd, wordt gestort.
Dit zijn stortingen die oppervlakkig of ondergronds zijn ontworpen om te worden gebruikt als een tijdelijke of zelfs permanente opslag van het afval. Bovendien bevinden zich binnen deze ruimtes afvalverwerkingsgebieden.
Soorten stortplaatsen
Het afval dat op de stortplaatsen wordt gegooid, wordt daar geruime tijd opgeslagen.
Door meerdere afvalstoffen bij elkaar te hebben – in dezelfde ruimte – ontleden ze langzaam. Dit komt omdat ze niet de nodige hoeveelheid zuurstof of een hoge vochtigheidsgraad hebben, factoren die de afbraak versnellen.
Dit maakt het gemakkelijker om het afval te begraven op de plaats waar de stortplaatsen zich bevinden.
Laten we eens kijken naar de verschillende soorten stortplaatsen in de wereld.
Clandestiene of ongecontroleerde stortplaatsen
Dit zijn plaatsen waar mensen ervoor kiezen om hun afval te dumpen, zonder toestemming van een overheidsinstantie.
Ze bevinden zich in onbebouwde gebieden, riolen, ravijnen of vlakke terreinen die een beetje ver verwijderd zijn van de gebieden waar de huizen of ontwikkelde gebieden zijn gebouwd.
Dit type stortplaats is afkomstig van mensen die geen geld willen uitgeven aan vuilnisverwijdering en van mensen in kleine steden die geen frequente afvalverwerkingsdiensten hebben.
Ondanks het feit dat ze ver verwijderd zijn van de mensen die er wonen, veroorzaken ze ernstige milieu- en gezondheidsproblemen.
Voorbeelden hiervan zijn de verontreiniging van water met percolatiewater en het verschijnen van vliegen die in staat zijn om bacteriën over te brengen die mensen ziek maken.
Officiële of gecontroleerde stortplaatsen
Dit zijn gebieden die door het ministerie en de instanties die verantwoordelijk zijn voor de exploitatie van de stortplaats, zijn beoordeeld op economische, ecologische en sociale aspecten.
In vergelijking met ongecontroleerde stortplaatsen worden deze ruimtes geregeld door een reeks normen en controles die worden bepaald door de gezondheidsautoriteiten die ze beheren.
Met deze stortplaatsen wordt afval dat moeilijk of onmogelijk te hergebruiken is, ingeperkt en geëlimineerd, zodat het niet in contact komt met het milieu en bijdraagt aan de vervuiling.
Zelfs als ze niet over de nodige grondstoffen beschikken om nieuwe producten te vervaardigen, slaat het afval op stortplaatsen de tijdens de ontbinding geproduceerde gassen op die voor andere activiteiten kunnen worden gebruikt.
Kenmerken van een officieel stortgebied
De kenmerken van een officiële stortplaats zijn afhankelijk van de wijze van beheer, de eigenschappen van de grond waarop de stortplaats wordt gebouwd en de afstand tot gebieden met woningen.
Om dit type stortplaats de capaciteit te hebben om het afval in te dammen, moet het
Schoonmaken
In dit stadium wordt het gebied gereinigd door het verwijderen van bomen, struiken of struiken die de doorgang van machines en apparatuur die nodig zijn op de stortplaats niet toestaan.
Het land moet schoon en vrij van vegetatie worden achtergelaten.
Conditionering
Afhankelijk van de capaciteit van de te realiseren stortplaats moet het personeel op de grond werken om de juiste maatregelen te nemen en de grond waterdicht te maken.
Waterdichtheid voorkomt dat afval in de bodem sijpelt en het grondwater verontreinigt.
In- en uitgangen
Het is belangrijk om voetgangers- en dubbelsporige kanalen te bouwen, zodat vrachtwagens met het afval het gemakkelijk kunnen storten op de stortplaats.
Voor zover mogelijk moeten ze brede toegangen hebben die het laden en lossen van elk type afval niet onderbreken.
Veiligheid
Bij de ingang van de stortplaats is een beveiligingsruimte gebouwd waarin een bewaker het binnenkomen en verlaten van het terrein in de gaten houdt.
Bovendien worden er elektrische of puntige hekken geplaatst, zodat geen enkel dier of persoon door de hekken kan breken die de stortplaats beschermen.
Diensten
Stortplaatsen moeten beschikken over een basisvoorziening voor elektriciteit, water en telefoon.
Bovendien moeten zij beschikken over toiletten binnen de voorzieningen voor de stortplaatsmedewerkers en moeten zij ook beschikken over een EHBO-kit in geval van een ongeluk.
Pijpleidingennet
Riool- en leidingnetwerken rond de stortplaats zijn nodig om te voorkomen dat regenwater percolatiewater oplevert.
Bovendien moet er op de bodem van de stortplaats een rioleringsnet zijn voor de afvoer van eventueel achtergebleven vloeistof.
Groen scherm
Alle soorten stortplaatsen moeten voorzien zijn van planten, grond en bomen rondom de ruimte.
Op deze manier is het onmogelijk voor mensen om het proces van afvalverwerking niet te observeren en kan de geur die door het afval wordt geproduceerd worden verminderd.
Vervuiling door de aanleg van stortplaatsen
Vrachtwagens met organisch afval en ander materiaal dat niet kan worden gerecycled, worden naar stortplaatsen gestuurd.
Tijdens het afbraakproces van het afval ontstaan percolaten die de giftige stoffen in het afval van de stortplaats transporteren en het grondwater in de omgeving kunnen verontreinigen.
Aangezien het afval op sommige stortplaatsen ondergronds wordt begraven en afgebroken, ontstaan er grote hoeveelheden gassen zoals kooldioxide, benzeen, methaan of trichloorethyleen.
Deze gassen hebben een negatief effect op de klimaatverandering. Een van de ernstige gevolgen is hun bijdrage aan het broeikaseffect.
Als er per ongeluk brand ontstaat op de stortplaatsen, komen er giftige gassen en gechloreerde producten zoals dioxines vrij in de atmosfeer, die door de Wereldgezondheidsorganisatie als kankerverwekkend zijn aangemerkt.
Hoewel er steeds meer maatregelen worden genomen om zoveel mogelijk materialen uit afval te recyclen, zijn stortplaatsen nodig om de materialen die niet kunnen worden verwerkt, te elimineren.
Om de milieuvervuiling te verminderen is het noodzakelijk om stortplaatsen aan te leggen in geïsoleerde gebieden waar afval en percolatiewater niet in contact komen met het ecosysteem.
Ook is het, om te voorkomen dat stortplaatsen negatieve effecten en vervuiling veroorzaken, een goede strategie om leidingsystemen te implementeren voor de opslag van het biogas dat wordt gegenereerd door de afbraak van organisch afval.
Wetgeving inzake stortplaatsen
Het Ministerie van Ecologische Overgang en de Rest van de Bevolking heeft een Kaderrichtlijn Afvalstoffen en Wet 22/2011 ontwikkeld, waarin staat dat stortplaatsen tot de laatste opties behoren voor het beheer van afval.
Deze wetgeving is ook in het leven geroepen om besmetting van het milieu, de watermassa’s, de oorsprong van schadelijke stoffen, bosbranden of de verspreiding van ziekten te voorkomen.
Daarom worden stortplaatsen alleen gebruikt om afval te verwijderen dat niet kan worden gerecycled of hergebruikt, na behandeling om de omvang ervan te verminderen.
Gecontroleerde of officiële stortplaatsen zijn de enige die op het nationale grondgebied zijn toegestaan, aangezien hun bodems waterdicht zijn, ze leidingen hebben om het geproduceerde biogas op te vangen en ze percolaatgeleidingssystemen hebben.
